10 maart 2018 Toch een hele mooie visdag, hoewel zelf niet gevangen.

Zeer de moeite waard!!

Het blijft lastig om in maart, met zijn roerende staart, het juiste moment te kiezen. Omdat het weer ineens tekenen van lente vertoonde planden we een visdag op de zondag, maar toen het bijna zover was, bleken de voorspellingen voor de zondag toch een stuk vochtiger dan voor de zaterdag.

En zo kwam het dat we elkaar vrij laat troffen op de afgesproken plek. Jan-Philipp maakt lange werkdagen en dan heeft hij de zaterdag iets meer tijd nodig om het weekend te gaan genieten. Het is prima zo, want de dagen lengen al en dus kunnen we ook iets langer doorgaan.

We zitten niet veel later op het water en zien dat de rivier nauwelijks stroomt. Het water is kraakhelder en de watertemperatuur toch al een paar graden hoger dan enkele dagen geleden. Hopelijk blijft die temperatuur stijgen, zodat de vis ook wat actiever wordt.

Wij zoeken een stek uit wind, omdat deze nog fris aanvoelt en bovendien is de boot uit de wind makkelijker te sturen langs het talud.  Overigens ligt de temperatuur van het water toch lager dan waar we eerst waren. Maar goed, we hebben hier eerder vis gevangen en alles tezamen is het heerlijk hier te zijn en te vissen!

Het duurt enige tijd eer de eerste vis zich toont een leuke baars is de pineut. Niet heel groot, maar mooi dik en gezond. Ondertussen zijn er een paar mannen op de over verschenen. Ze spreken Duits en de één vist met een vliegenhengel een zinkende nimf, terwijl de ander een spinhengel met een shad hanteert. Dat wordt nog een lastige klus lijkt me.

Dan meldt zich baars nummer twee. Deze is aanzienlijk forser en meet 40 cm. Een mooi begin, hoewel we wel geduld moeten hebben. Langs de kant zien we dat de mannen beiden een mooie vis vangen en bij navraag later bleek het ook om baarzen te gaan. Knap werk hoor.

Bij ons verstrijkt de tijd zonder dat zich iets voor doet. Ondertussen nuttigen we Berliner bollen en appelgebak. De hengel die ik in de steun heb gezet, lijkt vandaag ook nutteloos. Gisteren hadden we er twee uit staan die geen van beiden vis opleverden. Maar niet geschoten is altijd mis en dus laat ik die extra shad dicht bij de bodem meehobbelen.










We zien ooievaars die het nest al weer in gebruik hebben genomen. Is de lente echt in aantocht? Wij hopen het, want de winter duurt ons al weer lang genoeg. Maar onder water heeft dit gevoel nog niet echt post gevat.

WE gaan er direct weer in geloven.

Maar wij geven niet op en laten de stemming niet bederven. Hier lekker buiten te zijn is al heerlijk en het vissen op zich een leuke bezigheid. En zoals eigenlijk altijd, de aanhouder wint en de eerste snoekbaars is een feit. Direct een mooi exemplaar en wij gaan er direct weer in geloven.

Niet zo groot, wel een vechter.

Toch laat nummer twee nog geruime tijd op zich wachten en ondertussen slaat Jan-Philipp af en toe mis op een aanbeet en verliest nota bene twee vissen tijdens de dril. Mogelijk had hij die zaterdag toch nodig om af te kicken van het werk. Maar als nummer twee daar is, kan hij aan de slag. De dril is de moeite waard en wij zien het gouden randje van de dag groeien.

Verder is het natuurlijk zo dat minder vis op een dag, iedere vis beter tot zijn recht laat komen, dan zo', dag van dertig vissen, zoals we een paar maanden geleden mochten meemaken. Bovendien waren de vissen toen gemiddeld kleiner.

Het snoepje van de dag.

Dan komt plotseling toch die keiharde beuk op de steunhengel. Ik heb hem direct te pakken en laat de rest over aan Jan-Philipp. Deze vis laat direct een ander licht over de dag schijnen. Keer op keer wil de vis weer weg. De lange soepele hengel beweegt schitterend mee en vangt de klappen op. Gelukkig blijft de vis hangen en belandt in het mandje.

We zijn allebei blij met de vis die 77 cm lang blijkt te zijn. We schieten er mooie platen van en zijn in onze nopjes. De dag ziet er, zoals gebruikelijk met dergelijke vangsten, direct veel zonniger uit.










Hierna is het echter helemaal over en besluiten we er een punt achter te zetten. We ruimen alles op begeven ons naar de helling. De mannen langs de kant zijn nog bezig.

Jammer dat Jan-Philipp weinig succes shad met het verzilveren van de aanbeten. De gids ziet het liever anders, maar tenslotte vangt de boot de vis en hebben we het allemaal samen moeten doen. Kijk maar naar de foto's.