 |
| Hier was al heel lang naar uit gekeken. |
Roel is al veel te lang niet meer geweest. Een goede gezondheid, die de meeste mensen als een vanzelfsprekendheid ervaren, is voor hem een wens die te ver weg blijft. Gelukkig voelt hij zich nu goed genoeg om twee dagen te komen. Dat scheelt veel reizen. Helaas deze keer met de trein, maar terug met een "taxi".
Ik besluit hem van de trein te halen en eerst eens samen een bakkie te doen. Het is fijn elkaar na zo lange tijd (half maart) weer te ontmoeten. Na bijgepraat te hebben breng ik Roel naar de B&B waar hij verblijft. Daar pik ik hem de volgende ochtend op.
 |
| Na een paar meter al een kneiter van een baars. |
We rijden een klein half uur alvorens de Tomasco te water te laten. We besluiten eerst een stuk te gaan slepen, gewoon rustig varen en in de sfeer komen. Overigens is daar weinig tijd voor of we zitten er al midden in. Roel heeft zijn plug nog maar net te water gelaten en de eerste baars slaat toe. Zo de kop is er wel heel snel af.
 |
| Keiharde aanbeet in de stroming, waarbij de vis wel bleef hangen |
Dat zullen we weten, want daarna blijft het heel lang stil. Het bekende fenomeen van de eerste snelle vis, gevolgd door............ Uiteindelijk gaan we op een plek, waar bij stroming eigenlijk een snoekbaars te vangen moet zijn, aan de slag. We zijn niet de enige boot en daarom blijf ik een stuk uit de buurt. De keiharde aanbeet bij Roel levert echter geen vis op. Bij mij blijft de vis gelukkig wel hangen.
 |
| Nu ook snoekbaars voor Roel. |
Wij blijven nog geruime tijd in dit stuk water rondhangen, maar worden er niet wijzer van. Daarom gaan we weer slepen en zien nog een baars te voorschijn komen. Wild is het echter niet. Daarom gaan we bij een diep gat weer verticalen. En daar hebben we succes. Vooral tegen het oplopende talud richting de stroming. Meerdere mooie snoekbaarzen weten we te strikken.
 |
| Schitterende vissen om even te mogen aanschouwen. |
Ook een kleinere baars kan het aangeboden kunstaas waarderen en hoewel meerdere soortgenoten een aanval doen op de shads blijven er geen meer hangen.
 |
| Doe er nog maar één. |
Maar als wij het boven het gat stroomopwaarts proberen, ontmoeten we nog een paar actieve vissen.
Als het feest hier voorbij is, slepen we verder. Echter zonder resultaat.
 |
| Op en top genieten. |
Een stuk verderop waar het slepen meestal succesvol is, zoek ik het nu dieper. Tegen het talud ontdekken we vis en gaan deze bestoken. En met succes gelukkig. Niet alle aanbeten kunnen we verzilveren, maar er komt best het een en ander uit. Echter uitsluitend snoekbaarzen. Gezien het formaat echter geen straf, integendeel.
Zo hebben we een hele mooie visdag en dat had Roel ook wel verdiend na de lange periode waarin hij niet kon gaan vissen. We sloten de dag af met een gezamenlijke maaltijd, waarna het tijd was om de dag daar f te sluiten waar die begonnen was, bij de B&B.
De volgende dag pikte zoon Patrick zijn vader op en stapten ze bij mij thuis in de auto. We hadden nu een geheel andere bestemming. Ook hier had het water enige stroming en we hoopten op een herhaling van een eerdere succesvolle dag op dit water.
 |
| We kwamen toch vis aan de schubben. |
Het werd echter een dag van hard werken, want de eerste paar uren bleef het geheel zonder aanbeten. Kilometers hebben we afgelegd om actieve vis te vinden. Het weer was dan ook weer verschrikkelijk mooi en het water te warm. Maar de aanhouder wint en zo kwamen we toch vis aan de schubben.
 |
| Loon naar werken. |
Op een plek uit de wind waren we aan het werpen richting oever. Daar kregen we aanbeten en dan niet bij de oever, maar valk bij de boot. Daarop gooiden we gewoon om ons heen en tikten de shadjes jiggend weer terug. Boem was het antwoord en toen kon Patrick zijn eerste vis drillen. Een fraaie snoek bood flink weerstand en wij ontdooiden uit onze ingeslapen houding.
 |
| Doe er nog maar zo één. |
Het was schitterend, omdat Patrick op deze wijze niet eerder had gevist en zich nu een nieuwe techniek eigen kon maken. Er bleken nog meer gegadigden te liggen, ook forse snoekbaarzen, die evenals de snoeken, het aas fel attaqueerden.
 |
| Gelukkig deze stek gevonden vandaag. |
Zo hadden we gedurende een klein uur een klein feestje. Een stuk of zes vissen kwamen er tevoorschijn. Drie snoeken en drie snoekbaarzen kwamen er langs deze weg binnen en ook misten we er nog enkele.
 |
| Op de terugweg nog een mooie snoekbaars. |
Op de weg terug werd het weer stil. Maar uiteindelijk haakten we nog een snoekbaars tijdens het slepen. Al met al een dag waarbij onze herinnering aan de vorige keer enigszins in de schaduw stond, maar die zeker de moeite waard was. Vader en zoon deelden andermaal het plezier in het vissen.
Na afloop werd er thuis nog even iets thuis gedronken en gaf Patrick zijn vader een lift naar huis en die reis duurde nog dik een uur. Het was voor Roel een zware tweedaagse, maar wel een hele mooie. Een paar dagen waar hij al heel lang naar uit gezien en die weer mooie herinneringen opleverde.
 |
| Een mooie herinnering toch! |
