Pages

zaterdag 26 mei 2018

26 mei 2018 Een stroef begin.



Toch nog gelukt, die ene vis voor Detlef.
Robert en Detlef komen al jaren achtereen het nieuwe seizoen openen. Doorgaans zijn de eerste dagen van het seizoen erg succesvol, maar uitzonderingen bevestigen de regel. Evenals in Zweden zijn de omstandigheden nu abnormaal zomers. Hoge watertemperaturen die onder invloed van de overdadige zon alleen maar stijgen.

Omdat de mannen ieder jaar graag een ander water willen bevissen, treffen we elkaar bij een snel stromende rivier. Ik heb goede hoop dat het stromende water voldoende zuurstof levert, zodat de vissen actief zijn.

Werpend onder het kantje vandaan gehaald.
Helaas blijkt achteraf dat ook hier de activiteit lijdt onder de plotselinge overgang van de winter naar de zomer, waardoor de lente nauwelijks de kans kreeg haar bestaan uitbundig te vieren. Omdat je hier geen invloed op hebt en de zegeningen dient te koesteren, genoten we dus van het weer.








Het was druk bij de helling en gaandeweg de dag nam die drukte alleen maar toe. De stranden lagen direct vol met zonnende mensen. gelukkig bleken de meeste vissers met boten iets anders in gedachten te hebben dan wij. Zodoende kregen we alle ruimte om ons ding te doen.

Ook weer fraaie baarzen.
We sleepten vooral veel langs oevers en kribben. Dit was voor Detlef ook de meest comfortabele visserij, daar hij in afwachting van mijn komst een misstap had gemaakt en daarbij zijn enkel had verstuikt. Als 70 jarige kan dit gemeen aankomen, zo bleek wel.

We hadden nogal wat meters nodig voordat de eerste aanbeet kwam. Dei loste helaas en dus stond de teller nog geruime tijd op nul! Het werd een moeizaam gebeuren, waarbij helaas nog een aantal vissen vroegtijdig loste. Zoals een hele fraaie vis die Robert werpend onder een bosje haakte. Er bleek iets mis te zijn met de lijn. Waarschijnlijk beschadigd bij een eerdere actie.











Toch scharrelden we onze vissen bij elkaar. Geen roofblei en geen snoek, maar wel enkele mooie baarzen en snoekbaarzen. Werpend zag Robert kans om de snoekbaars vlak onder de kant op ondiep water te verschalken. Het blijft een raadsel als het oppervlaktewater zo'n hoge temperatuur heeft en alles er op wijst dat je de vis dieper moet zoeken. Dan zijn er altijd weer van die excentriekelingen die je daar vangt waar je ze eigenlijk niet verwacht.

De meest succesvolle visser toont een vangst.
Alles bij elkaar vingen we zes vissen en losten minstens het zelfde aantal. Toch kunnen we terug kijken op een hele geslaagde dag. Het mooie weer en ons doorzettingsvermogen hebben het allemaal mogelijk gemaakt. Volgend jaar eens kijken of we nog een keer de vader - /zoondag kunnen herhalen met ouderwetse cijfers.