Pages

zondag 16 september 2018

16 september 2018 Het hele grote water

Hiervoor gaan we naar het grote water.
Hoewel we niet meer zo veel samen vissen als vroeger, gaan we toch vrijwel ieder jaar een keer naar het grote water. Het is een heel stuk rijden en het kost dus relatief veel vistijd. Maar het is tevens een soort ritueel geworden. Bovendien geeft mijn trailerpas van Leisurelands hier toegang en dat is weer leuk meegenomen.

We kunnen te water.
Zo ook dit jaar, op naar de Randmeren. We weten dat hier hele mooie snoeken gevangen kunnen worden, maar het lukt niet altijd. En zo starten we vanaf de helling met eerst een stuk varen om de interessante stekken te bereiken. Gelukkig vertoeft Luus hier vaker dan ik en kent het water derhalve beter.





Heel veel ruimte.
We wisselen werpen en slepen met elkaar af. het werpen op dit water is dikwijls effectief en lekker actief. En als je wilt verkassen kun je gewoon een stuk afslepen, terwijl je iets drinkt of nuttigt. En ondertussen wisselen we wetenswaardigheden en ervaringen uit. De vissen onderbreken die conversaties middels aanbeten.









Mooie vangsten
Doorgaans blijven de vissen wel hangen en zijn de aanbeten doortastend. Toch hebben we het hier ook wel eens anders ervaren. De dressuur leek helemaal toegeslagen en hoewel de aanbeten er niet om logen, waren de vissen heel rap in het loslaten. Zodra ze voelden dat het aas nep was, hadden ze het ook alweer los gelaten.








De Big Bullet heeft zich weer bewezen.
Die keer leverde een tube, die al jaren ongebruikt in mijn koffer zat, hele goede resultaten. Een onooglijk ding dat bizarre vangsten opleverde. En probeer je het alter weer, dan werkt het ineens niet meer. Leuk hoor dat vissen. het is nooit hetzelfde.

En deze dag was dus inderdaad weer anders. Er stond een stevige wind die ook de oude zeilschepen op het water lokte. Tevens een leuke ervaring als je in de omgeving vertoeft.














De nieuwe generatie
We vingen een paar fraaie exemplaren en ook enkele kleinere. Een teken dat de jonge aanwas ruimschoots vertegenwoordigd was. Altijd een goed teken, als er nieuwe jaargangen boven water komen.










Nostalgie op het water.
Wij zullen dus wel blijven komen om te zien of die jaargangen weer worden opgevolgd en de voorgaande grotere vissen hebben voortgebracht. Het leven gaat voort, hoewel een visdag altijd een keer eindigt. Het moeilijkste van het vissen zeggen we wel eens, is het stoppen.