 |
| Dit mag je toch gerust een grote baars noemen. |
Deze tweede dag bezochten we een geheel ander water. Groter en stromend, alhoewel niet hard stromend. Daarvoor hadden we te weinig neerslag gehad. Ik had hier kort geleden nog ervaren dat hier flinke vissen rond zwemmen en dacht hiermee het verlangen van Andreas in te kunnen willigen. Dit moest hij echter grotendeels zelf doen.
Maar wat ik niet vergeten was en in de wetenschap dat ik een kinderhart flink harder zou laten kloppen, wilde ik hard varen met Arvid. Omdat het eerste stuk vanaf de helling in mijn ogen minder interessant was, besloot ik direct het gas er op te gooien. Dit lokte bij Andreas direct de vraag uit, waarom we hier niet gingen vissen. Ik antwoordden hierop dat het dit jaargetijde te diep was. Dit vond hij zichtbaar spijtig, terwijl voor in de boot een lach van oor tot oor zichtbaar werd.
 |
| De start van de dag was mooi, de vangsten bleven in eerste instantie achter. |
De start van het vissen verliep stroef. Andreas stond in de boot te werpen. En er waren heel wat worpen nodig alvorens een vis te haken. De Ikiru had een grote snoek verleid tot een aanbeet en het gevecht kon beginnen. helaas duurde dat niet lang, terwijl de forse kolken duiden op een flinke vis. Het fluorcarbon kon de vis niet of beter gezegd de scherpe tanden niet weerstaan.
 |
| Deze kwam wel binnen. |
Beteuterd stond Andreas te kijken naar het fladderende stuk lijn. Ik bracht hem in herinnering dat we het er de vorige keer nog over hadden gesproken. En dat ik ondanks de positieve geluiden de voorkeur gaaf aan een stalen onderlijn. Die raad had hij in de wind geslagen en nu wreef ik het hem ook nog een keer in. Dit werd me niet in dank afgenomen. Ik kan het echter niet laten als een welgemeend advies niet wordt opgevolgd.
 |
| Ook een double hook-up voor de mannen. |
Dan maar weer verder, terwijl we ook enkel pluggen meesleepten. En daar kwamen gaandeweg enkel baarzen op binnen. Geen kanjers van de rivier, maar wel forser dan die op het kleine water. We vingen er in totaal 9, waarbij ook nog een echte kneiter. Zo één die niet zo snel vergeten is.
 |
| Een mooie roofblei werpend gevangen. |
Bij een brugpijler gingen we werpen en verticalen. Andreas had een zilverkleurige lepel gemonteerd. En jawel hoor, daar kwam een super roofblei op binnen. En hoewel we nog heel veel worpen hebben gemaakt, bleef het bij deze ene vis.
 |
| Een tevreden visser. |
Op een stijl talud kwam er nog een snoek een kijkje nemen. Geen grote maar wel snoek. In een mooi hoekje zag ik wel mogelijkheden en wees Andreas hier op. Hij zette direct een worp in, waarbij hij in zijn enthousiasme de boom boven zich vergat. Ikiru nummer twee werd geofferd, helaas. je hebt van die dagen........
 |
| Een mooie vis voor Arvid. |
Toch hadden best wat succes en wisten in totaal 11 vissen te vangen. Natuurlijk hadden we nog wel grotere vissen willen vangen. En dat was mogelijk ook gelukt als alles had geklopt. Nu moesten we genoegen nemen met een behoorlijke serie vissen, waarbij echt mooie exemplaren.
 |
| Hap! |
Omdat zo'n dag altijd sneller verstrijkt dan gedacht, moesten we op enig moment echt terug. Andreas liet blijken hiervoor eigenlijk helemaal niet klaar te zijn. Ik kan dat goed begrijpen als je zo'n gedreven visser bent. Maar ik zag ook mogelijkheden! En dat was die knul nog een pleziertje bezorgen. Het was waarschijnlijk een hele belangrijke reden dat hij met zijn vader was meegekomen.
 |
| Een echte krijger. |
Dus pakten we alles in en voer ik op volle snelheid nog een flink stuk over de rivier en in een scherpe bocht terug. Hoewel dit voor Andreas niet hoefde, zag ik zijn zoon glunderen en als het ware een droom in vervulling gaan. Mooi als je meerdere dromen waar kunt maken toch!
