Pages

dinsdag 20 november 2018

20 november 2018 Voor het eerst in Nederland om verticaal te vissen.

Helemaal zelf gevangen en een mooi formaat.
David heeft reeds lang van te voren geboekt en wil gaar precies weten wat hij mag verwachten. En dit is ook heel logisch als je voor het eerst naar Nederland komt om te vissen en bovendien een flink stuk moet rijden. Als Engelsman in Duitsland blijft het altijd weer leuk dat talen zo verschillend kunnen zijn. Iemand uit Duitsland die Engels spreekt en dan weer iemand uit Engeland die Nederlands spreekt. Alle mogelijke matches zijn er mogelijk en maakt de vele ontmoetingen nog interessanter.

Klein maar fijn en weer zelf gevangen
Helaas verliep de aanloop niet zoals gepland. Hij had helaas nogal oponthoud en baalde daar stevig van. Zodoende kwam hij een half uur later aan dan gepland. Daarvan ondervond hij nogal wat stress. Bovendien bleken medicijnen belangrijk voor hem en in het bijzonder de tijdigheid van het innemen.
Dus heb ik hem eerst tot rust laten komen en toen voorgesteld alle shit achter ons te laten op de parkeerplaats.Dit vond hij een goed plan en toen konden we goedgehumeurd naar het water.













Een gelukkige visser.
David was behoorlijk onder de indruk van de hele uitrusting en bleek geen enkele ervaring met het verticaal vissen te hebben. Een techniek waar we het in dit jaargetijde voornamelijk van moeten hebben. Met deze wetenschap wist ik dat er weinig beweging in het water moest zitten om hem optimaal te kunnen laten voelen hoe een aanbeet te onderscheiden.
















Op de Bony Shad, die David wel aansprak en vertrouwen bood.
En zo gingen we langzaam van start. David bleek een gepassioneerd visser en wilde er alles van weten. Het was eerst wat experimenteren met de gewichten van de loodkoppen, maar na enige tijd had hij bepaald welk gewicht voor hem het best bruikbaar was. En zo kwamen warempel de eerste vissen. Geen grote, want die gaven vandaag niet thuis.









Maar dat mocht de pret niet drukken. De kou was echt ingetreden en dus was de vis een stuk minder actief als enkele weken eerder. Gelukkig begrijpen echte vissers dat. David zocht zelf de shads uit die hem vertrouwen schonken en terecht bleek wel. We visten lekker door en vingen 12 snoekbaarzen. Geen grote dus, maar wel vissen die een flinke klap op de hengel gaven.

12 van deze vissen zorgden voor een geslaagde dag.
We namen ook even uitgebreid tijd voor een pauze, want dit had hij echt nodig. Het eten werd afgestemd op de het medicijngebruik en zo hadden we even een moment om de dag te breken. Want een hele dag verticalen, wanneer je het nooit eerder hebt gedaan, is best vermoeiend en gaat ten koste van de concentratie.










Het werd gewoon een fijne visdag met een enthousiaste gast aan boord. Een gast die ondertussen al weer heeft geboekt voor een volgend bezoek. Hij ging na afloop dan ook welgemoed naar huis, terwijl er best wat harde noten gekraakt moesten worden wat werk en gezondheid betreft. Des te fijner is het dat zo'n dag dan voldoet aan de verwachtingen en iemand weer flink opvrolijken.