Pages

dinsdag 27 november 2018

27 november 2018 Voor het eerst samen met Thom op stap, een fijne ervaring.

Deze vis, staande vissend gevangen, is zeker een brede lach waard.
Na een gezamenlijk optreden met een Amerikaans gezin, hadden we afgesproken eens vaker samen te gaan vissen. Vandaag was ik aan de beurt om als gastheer op te treden. We troffen elkaar bij mij thuis om gewoon lekker relaxed even iets te drinken en bij te praten.

Daarna gingen we op stap. Omdat Thom vroeg thuis moest zijn en nog zeker anderhalf uur nodig had, volgde hij mij in de auto. Dan kon hij vrijwel direct huiswaarts keren na afloop van onze visdag.  Het is altijd weer fijn als de gast zelf ervaring heeft met een boot, want dan gaan er veel dingen vanzelfsprekend. En zodoende zaten we niet veel later op het water.

Ik stoomde direct door naar de plek waar ik onder de huidige omstandigheden het meeste succes verwachtte. De rivier stroomde niet en daar heb ik dan weinig fiducie in. We zouden gaan verticalen en daar konden we niet veel later mee aan de slag.

Menig snoekbaarsje werd gevangen
En we zaten goed, zo bleek al snel. Menig snoekbaarsje kon de door ons gepresenteerde aasjes wel waarderen. En zo zaten we lekker te vissen. Slechts één baars kwam ook ven kijken, maar voor de rest leek er behalve snoekbaarzen, niemand thuis. Ons maakte het niet uit. het was rustig op het water op deze doordeweekse dag en dat beviel ons ook uitermate goed.
















We visten een behoorlijk groot stuk water af en moesten telkens tussen de 5 en 6 meter diep vissen om ze te kunnen vangen. Er waren evenwel ook stukken water waar de vis niet aanwezig leek. Maar telkens hadden we weer succes.

Stuk voor stuk mooie vissen
Vooral op een bepaalde lijn dwars over het water, op een talud, daar wisten we veel aanbeten uit te lokken. En omdat het telkens raak was deden we het meerdere keren over. Zoiets al een veerbaas: heen en weer, heen en weer!










Omdat Thom graag staande vist was hij ook werpend aan het vissen. ver van de boot ingooien, afzinken en dan langzaam binnen vissen. Op deze manier wist hij een schitterende vis te haken. heerlijk om zo bezig te zijn.

Behalve vele kleine vissen, kwamen er ook grote tussendoor.
Ook voor de inwendige mens werd gezorgd, want de hele dag "werken" verlangt natuurlijk ook een behoorlijke onderbreking om weer op krachten te komen. En dat is juist zo zot bij het vissen. Als het goed loopt wordt je eigenlijk niet moe. En het liep als een tierelier, zodat we aan het einde van de dag 23 vissen hadden gevangen.

De moeite van een lange reis waard.
Toen was het klaar en moesten we terug opdat Thom alsnog op tijd thuis zou kunnen zijn. En gelukkig ging dat helemaal lukken. We hebben afgesproken dat we het binnenkort eens andersom doen. Dan stap ik bij Thom in de boot.